Maszyny tego typu były produkowane od 1952 roku w Fabryce Lokomotyw im. Feliksa Dzierżyńskiego w Chrzanowie (dzisiejszy Fablok). W dużej mierze ich konstrukcja była oparta na niemieckiej lokomotywie typu OMZ122. Model Ls40 (według oznaczeń PKP: SM02) był najmniejszą lokomotywą produkowaną w powojennej Polsce. Głównym przeznaczeniem tych lekkich pojazdów manewrowych było przetaczanie wagonów na terenach zakładów przemysłowych. Ze względu na niską moc silnika (tylko 44 KM) filigranową konstrukcję (długość: 6 m, masa: 16 ton) i ograniczone osiągi (zasięg: ok. 60 km, maksymalna prędkość: 11 km/h) nie znajdywały one praktycznie zastosowania w służbie kolei państwowych. Do końca produkcji tego modelu w 1961 roku chrzanowska fabryka wyprodukowała łącznie 581 sztuk Ls40. Pruszczańska lokomotywa (nr fabryczny 4569) została wyprodukowana w 1956 roku i stopniowo przechodzi do historii.
Według szczątkowych informacji historia taboru Cukrowni przedstawia się następująco:
W 1971 roku Cukrownia posiadała 3-osiowy parowóz TKh oraz lokomotywę spalinową Ls40 (nr 4569); w latach następnych zezłomowano parowóz; w 1979 tabor stanowiły aż 3 lokomotywy spalinowe: 409Da (nr 273), SM03 (nr 26) oraz Ls40 (nr 4569); w 1987 wydzierżawiono, a następnie sprzedano do Kolbud SM03 (nr 26), a kilka miesięcy temu w 2007 roku oddano na złom lokomotywę 409Da (nr 273).
fotografie:
Jacek Swis
źródła:
fablok.com.pl
nadbor.pwr.wroc.pl
(listopad 2007)
przeniesione z starypruszcz.blox.pl)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz